
Agnieszka i Tomasz Łuczakowie, Psarskie sierpień 2021
Wczoraj 17. marca 2022 roku odeszła od nas Agnieszka Łuczak. Przyjaciółka naszego środowiska ziemiańskiego, członek Wielkopolskiego Oddziału PTZ.
Agnieszka była znakomitą dokumentalistką, która jako doktor nauk historycznych posługiwała się warsztatem naukowym w sposób zupełnie wyjątkowy. Jej książki, są w literaturze przedmiotu nie tylko świetnymi opracowaniami, ale dzięki rzetelności jaką cechowała Agnieszkę, stały się szybko źródłem historycznym, dla innych piszących o ziemiaństwie. Rzetelności w utrzymywaniu obiektywizmu, przestrzeganiu zasad dokumentowania prawdy historycznej, trafnemu cytowaniu dokumentów, dzięki umieszczaniu szczegółowych przypisów i szerokiej bibliografii przedmiotu.
Jej spuścizna poza wartościami merytorycznymi, które są nie do przecenienia, posiada jeszcze – „to coś”! Jest to wpisana w treść historyczną emocja, będąca śladem osobistych relacji z osobami, których rodzinne opowieści były kanwą dla treści Jej książek.
Agnieszka opowiadała mi, że długo uczyła się, rozmawiać
z przedstawicielami środowiska ziemiańskiego. Opowiadała, że początkowo ogromną trudnością było dla Niej rozpoznawanie, podczas przeprowadzanych wywiadów, w opowieściach „ o Myszce” czy „Mani z majątku X” czy” Anuli z majątku Y”, konkretnych postaci historycznych, umiejscowionych w konkretnym pokoleniu danej rodziny, jako „Maria X” czy „Anna Y”. To rzeczywiście umiejętność, która mogła powstać nie od razu, ale z czasem, dzięki stworzeniu niemal intymnych relacji z przedstawicielami dosyć hermetycznego środowiska. Pokonanie tych barier sprawiło, że wiedza zawarta we wszystkich książkach autorstwa Agnieszki ma nie tylko wymiar faktograficzny, ale posiada również wymiar duchowy, odnoszący się do hierarchii wartości, jakie obowiązywały i nadal obowiązują w środowisku ziemiańskim.
Dlatego dr. Agnieszka Łuczak była dla nas, osób które z nią blisko współpracowały, ale i tych którzy byli jedynie odbiorcami Jej książek czy wykładów, osobą wyjątkową.
Śmierć za szybko przerwała Jej doczesność, ale potencjał jaki zawiera spuścizną naukowa dr Agnieszki Łuczak – Jej książki, opracowania, referaty i materiały, które gromadziła do ostatniego momentu, są potencjałem, który na pewno przyniesie kolejne owoce, w postaci kolejnych opracowań inspirowanych tą wyjątkowością stworzoną przez Agnieszkę.
Agnieszka była mnie osobiście źródłem inspiracji i wsparciem w mojej działaności Polskim Towarzystwie Ziemiańskim.Będzie mi Jej bardzo brakowało!
Wanda Niegolewska