Oddział Wielkopolski
Od Redakcji:
kontakt: gorska.w.e@gmail.com
Nasza strona ma służyć upowszechnianiu w społeczeństwie problemów ziemiaństwa, aby w ten sposób przyczynić się do przerwania milczenia wokół tej otwartej ciągle sprawy. Oprócz części stałej zawierającej podstawowe informacje będziemy zamieszczać bieżące wiadomości.
6. grudnia 2022 można było kupić prezent Mikołajkowy w księgarni Arsenał , na Rynku Starego Miasta w Poznaniu. Zakupy mogły być również połączone ze spotkaniem z niezwykle sympatyczną pisarką, panią Aldoną Wleklak, autorką książki: ” Saga Niewoli 1914-1933″. Wydawnictwo – Papierowy Motyl.
Jest to II. tom sagi rodziny Jakuba i Anny z Radomic, mieszkańców wsi wielkopolskiej. Pierwszy napisany barwnym językiem, w którym bohaterowie posługują się gwarą wielkopolską. Akcję powieści autorka bardzo umiejętnie wplotła w dzieje Wielkopolski – od końca 19. w do początku II. wojny światowej, w których jak w soczewce widoczny jest wpływ polityki na problemy społeczne. Bohaterowie powieści w codziennym życiu są zakładnikami decyzji rządu niemieckiego. Ich dzieje są kreowane w dużej mierze przez niezależną od ich politykę zaborcy. Mimo to, a może dlatego są postaciami wyrazistymi stojącymi „mocno na ziemi”. Kolejny tom, właśnie wydany to dzieje tej samej rodziny w latach 1914 do 1933.
Bardzo polecam przeczytanie sagi . Polecam oba jej tomy. Jest to lektura przyjemna i pożyteczna, bo obrazuje w sposób bardzo sugestywny specyfikę Wielkopolski, która w Polsce poza naszym regionem, nie jest powszechnie znana, Autorka obiecała opowiedzieć o dalszych losach bohaterów w III. tomie. Saga ta jest bardzo filmowa i dobrze by było , żeby mogla stać się scenariuszem filmu lub serialu.
Wanda Niegolewska
Olgierd Baehr , doktor nauk prawnych, działacz społeczny i polityczny – urodził się 11. marca 1927 roku w Grajewie, w powiecie sokólskim, w rodzinie ziemiańskiej. Ojciec – Marcin Baehr herbu Ursus, matka – Irena Skarbek – Kiełczewska z h. Kiełczewskich herbu Awdaniec.
Po zakończeniu II. wojny światowej pp. Baehrowie, jako repatrianci zamieszkali w Konarzewie k. Krotoszyna, gdzie matka p. Olgierda postanowiła prowadzić gospodarstwo rolne.W 1946 r. Olgierd Baehr zdał maturę w LO im. Jana Kantego w Poznaniu, po czym zapisał się na studia na wydziale Prawno‐Ekonomicznym Uniwersytetu Poznańskiego, które ukończył w 1950 r., uzyskując tytuł magistra ekonomii. W trakcie studiów działał w katolickiej organizacji studenckiej – Caritas Academica. W latach 1952‐1956 pracował w Wojewódzkim Przedsiębiorstwie Miejskiego Handlu Detalicznego w Poznaniu, w charakterze planisty, a od 1956 r., przez 25 lat w Instytucie Włókien Naturalnych przy Wyższej Szkole Rolniczej w Poznaniu. Od roku 1980 roku był członkiem Komisji Zakładowej NSZZ „ Solidarność”. Od 1. stycznia 1981 do 12. grudnia 1984 roku udzielał się jako członek Prymasowskiej Rady Społecznej przy Kurii Poznańskiej.
Na początku roku 1983 r. przeszedł na emeryturę. Od tego czasu jeszcze bardziej angażował się w bezpośrednią działalność i realizację projektów opartych na zasadach katolickiej nauki społecznej. Był działaczem Komitetów Obywatelskich i Zjednoczenia Chrześcijańsko Narodowego. Był założycielem i długoletnim prezesem Klubu Inteligencji Katolickiej w Poznaniu. Prowadził wykłady podczas Tygodni Kultury Chrześcijańskiej oraz dyskusje polityczne w różnych środowiskach. Od końca 1988 r. wszedł w skład Komitetu Obywatelskiego przy Przewodniczącym NSZZS, był przewodniczącym Komitetu Obywatelskiego w Wielkopolsce.
Z powodu takiego zaangażowania polityczno- społecznego Olgierd Baehr był przez wiele lat ( do 1989 r.) obiektem zainteresowania komunistycznej Służby Bezpieczeństwa.
Dzięki doskonalej znajomości języka francuskiego pan Olgierd mógł być inicjatorem i prezesem Fundacji Poznań – I IIe-et-Vilaine, realizującej współpracę pomiędzy regionami partnerskimi Wielkopolski i Bretanii – fundacji powstałej w ramach działalności UE. Za swoje zaangażowanie w tym zakresie otrzymał medal św. Iwona, przyznawany zasłużonym dla Bretanii. Natomiast w roku 2012 został laureatem nagrody honorowej IPN – „ Świadek historii”. Został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi oraz medalem „Ad perpetuam rei memorian”.
Pan Olgierd Baehr żył 95 lat. Czas jaki otrzymał wykorzystał w sposób będący przykładem dla nas wszystkich. Z tego co oddał społeczeństwu, Wielkopolanom można stworzyć wiele ścieżek, jakim podąża współczesna historia. Był obecny i czynny – tam gdzie działo się dobrze i mądrze. A jeśli była potrzeba zrobienia czegoś pożytecznego – to potrafił na nią odpowiedzieć własnym pomysłem i własną pracą. Jesteśmy dumni, że byliśmy w jednej organizacji, że mieliśmy wspólne chwile.
Śmierć nie jest ostatecznością, zwłaszcza dla osób tak zasłużonych i aktywnych jakim był pan Olgierd Baehr.
Wanda Niegolewska
Polskie Towarzystwo Ziemiańskie
i
Przystanek Historia Centrum Edukacji IPN
zapraszają
na spotkanie premierowe książki: Konarzewo Czartoryskich. 1925–1941
20 października, godz. 17.30
Przystanek Historia, ul. Marszałkowska 21/25
09 czerwca 2022 roku zmarła nasza członkini Pani Zofia Cegielska Doerffer, prawnuczka Hepolita Cegielskiego.
Od kilku lat, z powodu podeszłego wieku, nie przychodziła na nasze spotkania, ale wszyscy którzy ją znali mówili o Pani Zofii z wielką sympatią
i atencją. Pani Cegielska Doerffer urodziła się 21. sierpnia 1926 roku. Była córką Jerzego Wojciecha Cegielskiego, którego zamordowało NKWD w Charkowie w 1940 roku i Heleny Ponińskiej, herbu Łodzia.
Życie Pani Zofii związane było zawsze Poznaniem. Tu kończyła szkoły, studiowała prawo na Uniwersytecie Poznańskim, tu potem pracowała zawodowo.
Pani Zofia kochała turystykę i wiele lat pracowała jako pilot wycieczek polskich i zagranicznych. Przy okazji oprowadzana grup po Poznaniu
i Wielkopolsce, starała się zawsze szeroko zapoznać uczestników z działaniem XIX. wiecznych Wielkopolan, znanym w literaturze jako „praca organiczna”. Przekonywała słuchaczy o wyjątkowości tego zjawiska w polityce społecznej,
jego znaczeniu dla rozwoju Wielkopolski i zdobyciu przez Polskę Niepodległości. Stworzyła szlak turystyczny „Szlakiem Hipolita Cegielskiego”, wygłaszała pogadanki w szkołach i bibliotekach.
Pani Zofia należała do tych osób, które swoją skromnością, pogodą ducha, a jednocześnie rzetelnością i wielkim zaangażowaniem społecznym, budziły szacunek i podziw u wszystkich, niezależnie od trendów politycznych.
Takich osób zawsze bardzo brakuje, kiedy odejdą.
Cześć Jej pamięci!
Uroczystości pogrzebowe śp. dr Agnieszki Łuczak odbędą się w dniu 25 (piątek) marca 2022 r.
10:30 – msza święta, która zostanie odprawiona w kościele pw. Maksymiliana Kolbego w Luboniu (ul. Sobieskiego 81
13:00 – uroczystości pogrzebowe w Poznaniu na cmentarzu Miłostowo ( od ul. Gnieźnieńskiej)
Agnieszka i Tomasz Łuczakowie, Psarskie sierpień 2021
Wczoraj 17. marca 2022 roku odeszła od nas Agnieszka Łuczak. Przyjaciółka naszego środowiska ziemiańskiego, członek Wielkopolskiego Oddziału PTZ.
Agnieszka była znakomitą dokumentalistką, która jako doktor nauk historycznych posługiwała się warsztatem naukowym w sposób zupełnie wyjątkowy. Jej książki, są w literaturze przedmiotu nie tylko świetnymi opracowaniami, ale dzięki rzetelności jaką cechowała Agnieszkę, stały się szybko źródłem historycznym, dla innych piszących o ziemiaństwie. Rzetelności w utrzymywaniu obiektywizmu, przestrzeganiu zasad dokumentowania prawdy historycznej, trafnemu cytowaniu dokumentów, dzięki umieszczaniu szczegółowych przypisów i szerokiej bibliografii przedmiotu.
Jej spuścizna poza wartościami merytorycznymi, które są nie do przecenienia, posiada jeszcze – „to coś”! Jest to wpisana w treść historyczną emocja, będąca śladem osobistych relacji z osobami, których rodzinne opowieści były kanwą dla treści Jej książek.
Agnieszka opowiadała mi, że długo uczyła się, rozmawiać
z przedstawicielami środowiska ziemiańskiego. Opowiadała, że początkowo ogromną trudnością było dla Niej rozpoznawanie, podczas przeprowadzanych wywiadów, w opowieściach „ o Myszce” czy „Mani z majątku X” czy” Anuli z majątku Y”, konkretnych postaci historycznych, umiejscowionych w konkretnym pokoleniu danej rodziny, jako „Maria X” czy „Anna Y”. To rzeczywiście umiejętność, która mogła powstać nie od razu, ale z czasem, dzięki stworzeniu niemal intymnych relacji z przedstawicielami dosyć hermetycznego środowiska. Pokonanie tych barier sprawiło, że wiedza zawarta we wszystkich książkach autorstwa Agnieszki ma nie tylko wymiar faktograficzny, ale posiada również wymiar duchowy, odnoszący się do hierarchii wartości, jakie obowiązywały i nadal obowiązują w środowisku ziemiańskim.
Dlatego dr. Agnieszka Łuczak była dla nas, osób które z nią blisko współpracowały, ale i tych którzy byli jedynie odbiorcami Jej książek czy wykładów, osobą wyjątkową.
Śmierć za szybko przerwała Jej doczesność, ale potencjał jaki zawiera spuścizną naukowa dr Agnieszki Łuczak – Jej książki, opracowania, referaty i materiały, które gromadziła do ostatniego momentu, są potencjałem, który na pewno przyniesie kolejne owoce, w postaci kolejnych opracowań inspirowanych tą wyjątkowością stworzoną przez Agnieszkę.
Agnieszka była mnie osobiście źródłem inspiracji i wsparciem w mojej działaności Polskim Towarzystwie Ziemiańskim.Będzie mi Jej bardzo brakowało!
Wanda Niegolewska
Wyd Czarne: Anna Wylegała (ur. 1982) – socjolożka, adiunktka w Instytucie Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk. W pracy badawczej łączy metodologię nauk społecznych z warsztatem historycznym. Autorka książki Przesiedlenia a pamięć. Studium (nie)pamięci społecznej na przykładzie ukraińskiej Galicji i polskich „Ziem Odzyskanych”, współredaktorka tomu The Burden of the Past: History, Memory, and Identity in Contemporary Ukraine.
Szanowni Państwo,
Z wielką przykrością i smutkiem zawiadamiamy, że dnia
22 października 2021 zmarł Janusz Kamocki z Podgaja w Ziemi Sandomierskiej.
Msza żałobna w intencji Zmarłego odbędzie się 28 października (czwartek) o g. 12.00
w kościele św. Józefa w Sandomierzu, po czym nastąpi odprowadzenie Zmarłego do grobowca rodzinnego na Cmentarzu Katedralnym w Sandomierzu. Czytaj dalej Zmarł Janusz Kamocki
Zapraszamy na koncert muzyki myśliwskiej na trąbach par force oraz pokaz sokolniczy, które odbędą się w najbliższą sobotę, 23 października, od godz. 14:00, na dziedzińcu pałacu w Rogalinie.
Z powodu obostrzeń wynikających z epidemii proszę śledzić dalsze wiadomości na profilach Facebook’a Muzeum Narodowego w Poznaniu (oddział Muzeum pałac w Rogalinie) oraz Majątku Rogalin:
https://pl-pl.facebook.com/pages/category/Travel-Company/Maj%C4%85tek-Rogalin-1667997126761340
Z uwagi na możliwe ograniczenia w dostępie publiczności do miejsca koncertu sugerujemy wcześniejsze nawet o pół godziny przybycie przed pałac.Koniec imprezy przewidziany jest na godz. ok. 15:30.
Majątek Rogalin